Jak sobie radzić po rozstaniu
Rozstanie często wiąże się z silnymi emocjami: smutkiem, żalem, poczuciem straty, a niekiedy także złością i poczuciem niesprawiedliwości. Nawet jeśli decyzja o zakończeniu relacji została podjęta w pełni świadomie, trudne uczucia mogą towarzyszyć nam przez dłuższy czas. Dodatkowym wyzwaniem może być konieczność uporządkowania codziennego życia na nowo, zwłaszcza wtedy, gdy mieszkanie, finanse czy nawet obowiązki rodzicielskie były dotąd dzielone z drugą osobą.
Niezwykle istotne jest, aby w okresie po rozstaniu pozwolić sobie na przeżycie emocji – dać im ujście w bezpieczny sposób, na przykład rozmawiając z zaufanymi ludźmi lub spisując myśli w dzienniku. Jednocześnie warto zadbać o obszary, które najbardziej wspierają nasze zdrowie psychiczne: regularny sen, odpowiednie odżywianie, wysiłek fizyczny. Dobrze jest też przyjrzeć się własnemu zaangażowaniu w działania, które mogą pomagać w odbudowie tożsamości i poczucia pewności siebie – nowe zainteresowania, rozwój osobisty czy spotkania z przyjaciółmi mogą odegrać tutaj znaczącą rolę.
Podczas pracy z dorosłymi, którzy zmagają się z bolesnymi skutkami rozstania, zwracam szczególną uwagę na odkrywanie indywidualnych potrzeb i wartości pacjenta. Pomaga to w procesie budowania nowego rozdziału życia – takiego, w którym żal i smutek po utracie ustępują miejsca poczuciu sprawczości i wiary w możliwość ponownego doświadczenia szczęścia. Ważne jest też poszukiwanie konstruktywnych sposobów radzenia sobie z tęsknotą czy poczuciem winy, a jednocześnie refleksja nad wzorcami, które mogły przyczynić się do kryzysu w relacji. Dzięki temu możesz nauczyć się świadomie kształtować przyszłe związki oraz czuć większą satysfakcję w życiu codziennym.
Zobacz więcej na:
