<<Wróć do listy artykułów

Poznań, 1go lutego 2024

Moja córka jest lesbijką, mój syn jest gejem – jak wspierać dziecko LGBTQ+ i budować relację pełną akceptacji?

Moment, w którym rodzic dowiaduje się, że jego córka jest lesbijką lub syn jest gejem, może wywołać wiele różnych emocji: od zaskoczenia i niepewności, aż po lęk o przyszłość dziecka. W mojej praktyce psychoterapeutycznej zauważam, że rodzice często boją się reakcji otoczenia, zastanawiają się, czy popełnili jakiś błąd wychowawczy, i jednocześnie chcą zapewnić swojemu dziecku jak najlepsze wsparcie. Coming out to bardzo ważny i często trudny krok dla młodej osoby. Jest on kluczowy do budowania poczucia autentyczności i godności we własnej skórze.

Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko dokonało coming outu niedawno, czy informacja dojrzewała w Waszej rodzinie od dłuższego czasu, pamiętaj: Twoja akceptacja i gotowość do rozmowy są bezcenne. W tym artykule wyjaśnię, jak reagować na wiadomość o nieheteronormatywnej orientacji dziecka oraz jak wzmacniać relację, która będzie dla niego prawdziwym oparciem.

Akceptacja i zrozumienie – dlaczego to tak ważne?

Dzieci i nastolatki, które doświadczają dezaprobaty lub wrogości ze strony najbliższych z powodu swojej orientacji seksualnej, mogą mierzyć się z ogromnym stresem i poczuciem odrzucenia. Często prowadzi to do niskiego poczucia własnej wartości, lęku czy nawet depresji. Z drugiej strony, kiedy rodzina okazuje miłość i akceptację, młoda osoba ma szansę rozwinąć pozytywny obraz siebie oraz większą odporność na trudności życia codziennego. Dlatego tak istotne jest, aby:

  • Wysłuchać bez oceniania – Pozwól dziecku wyrazić, co czuje, z czym się zmaga i jakie ma obawy. Czasem wystarczy tylko spokojne „Jestem tu dla Ciebie” i uważne słuchanie.
  • Potwierdzić miłość i wsparcie – Jasno daj do zrozumienia, że kochasz swoje dziecko i jesteś gotowy(-a) mu pomagać, nawet jeśli dla Ciebie to też jest coś nowego i nieco nieznanego.
  • Unikać szukania winy lub przyczyn – Orientacja seksualna nie jest efektem błędów wychowawczych ani fazą, która „minie”. To część tożsamości i indywidualności Twojego dziecka.

Nawet jeśli potrzebujesz czasu, by w pełni oswoić się z sytuacją, pamiętaj, że dziecko odczuwa Twoje nastawienie. Staraj się nie bagatelizować jego uczuć i nie zaprzeczać temu, co jest dla niego rzeczywistością.

Jak mądrze towarzyszyć dziecku w odkrywaniu własnej tożsamości?

Odkrywanie swojej orientacji to proces, który może trwać latami, a coming out to często jeden z najważniejszych kroków w dorastaniu. Wspierając swoje dziecko LGBTQ+ w tym procesie, zwróć uwagę na kilka istotnych aspektów:

  1. Rozmawiaj otwarcie o emocjach – Dziecko może obawiać się reakcji rówieśników, dziadków czy dalszej rodziny. Zapytaj, jak się czuje i czego potrzebuje. Stwórz atmosferę zaufania, w której będzie mogło bez lęku mówić o swoich przeżyciach.
  2. Nie zmuszaj do opowiadania o wszystkim – Każdy człowiek ma prawo do prywatności i do samodzielnego decydowania o tym, co chce ujawnić światu. Jeśli dziecko nie jest gotowe, by powiedzieć o swojej orientacji dalszej rodzinie czy znajomym, uszanuj to.
  3. Dziel się rzetelnymi informacjami – Wciąż istnieje wiele stereotypów i mitów związanych z homoseksualnością. Jeśli sam/sama masz wątpliwości, poszukaj sprawdzonych źródeł wiedzy lub skonsultuj się ze specjalistą, aby budować swoją postawę i opinię na faktach, a nie na uprzedzeniach.
  4. Zadawaj pytania, zamiast zakładać – Jeśli coś jest dla Ciebie niejasne, zapytaj wprost, czy dziecko potrzebuje Twojego wsparcia w konkretnej sytuacji, np. podczas rozmowy z nauczycielem czy lekarzem. Otwartość wzmacnia zaufanie i pomaga uniknąć nieporozumień.

Pamiętaj, że Twoja rola jako rodzica nie polega na rozwiązywaniu wszystkich problemów za dziecko, lecz na towarzyszeniu mu w ich przeżywaniu i pomaganiu w poszukiwaniu zdrowych strategii radzenia sobie z wyzwaniami.

Wsparcie dla rodziców – jak radzić sobie z własnymi emocjami?

Odkrycie, że córka jest lesbijką lub syn jest gejem, może budzić w Tobie obawy o przyszłość dziecka. Być może boisz się o jego bezpieczeństwo, akceptację społeczną czy trudności w dorosłym życiu. Mogą także pojawić się w Tobie pytania o to, czy i w jaki sposób rozmawiać o tym z rodziną. Aby konstruktywnie przejść przez własne wątpliwości:

  • Nazywaj swoje uczucia – Jest to normalne, że możesz czuć niepokój czy smutek. Pozwalając sobie na te emocje, łatwiej nauczysz się je regulować, zamiast spychać w sferę niewypowiedzianych lęków.
  • Poszukaj wsparcia – Możesz zwrócić się do grup wsparcia dla rodziców dzieci LGBTQ+, psychoterapeuty czy zaufanych znajomych. Rozmowa z kimś, kto przeżywał podobne emocje, bywa bardzo budująca.
  • Unikaj obwiniania się – Orientacja seksualna to nie „błąd” ani „wina” rodzica. Pamiętaj, że dziecko potrzebuje Twojego zrozumienia, a nie pytań o to, co można było zrobić inaczej.

Otoczenie własną empatią i łagodnością pozwoli Ci skuteczniej wspierać córkę lub syna. Akceptując swoje emocje, będziesz lepszym wsparciem także dla nich.

Nie jesteś sam/sama – zaproszenie do kontaktu

Przyjęcie informacji o nieheteronormatywnej orientacji dziecka może być wyzwaniem, zwłaszcza jeśli do tej pory ten temat był w Twojej rodzinie rzadko poruszany. Pamiętaj jednak, że nadrzędną wartością jest miłość, akceptacja i dbałość o dobro Twojego dziecka. Nikt nie oczekuje od Ciebie gotowych rozwiązań od razu. Ważne, by być otwartym na naukę, zrozumienie i rozmowę.

Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia w radzeniu sobie z własnymi emocjami, kontaktach z otoczeniem czy pragniesz pomóc swojemu dziecku w odnalezieniu się w sytuacji, zapraszam do kontaktu. W ramach psychoterapii lub konsultacji rodzinnych możemy razem przyjrzeć się Twoim obawom i wątpliwościom, a także opracować strategie, które pomogą Wam zbudować relację opartą na bliskości i wzajemnym zrozumieniu. Zrób pierwszy krok już dziś i daj sobie oraz swojemu dziecku szansę na spokojne, pełne akceptacji dorastanie i budowanie wspólnej przyszłości.

Opracowanie własne. Autor: Agata Wołoszczak-Kawa

Agata Wołoszczak-Kawa

Jeśli potrzebujesz wsparcia nie wahaj się sięgnąć po pomoc. Pierwszym krokiem często jest rozmowa z psychologiem lub psychiatrą. W moim gabinecie oferuję profesjonalne wsparcie dostosowane do indywidualnych potrzeb.

Wspólnie znajdziemy rozwiązania, które pomogą Ci odzyskać równowagę i radość życia.